விளம்பி நாகனார் இயற்றிய நான்மணிக்கடிகை பதினெண் கீழ்க்கணக்கு
நூல்களுள் ஒன்று ! இந்நூல்
சங்ககாலத்தைச் சேர்ந்தது ! பாடல் தோறும் நான்கு கருத்துகளை எடுத்துரைக்கிறார் இந்தத் தமிழறிஞர். இதோ உங்களுக்காக ஒரு பாடல் !
----------------------------------------------------------------------------------------------
பாடல் எண்: (62)
-------------------------------
ஈத்துண்பா னென்பான் இசைநடுவான்; மற்றவன்
கைத்துண்பான் காங்கி யெனப்படுவான் தெற்ற
நகையாகும் நண்ணார்முன் சேறல் பகையாகும்
பாடறியா தானை இரவு.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
சந்தி பிரித்து எழுதிய பாடல்:
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ஈத்து உண்பான் என்பான் இசை நடுவான், மற்று
அவன்
கைத்து உண்பான் என்பான் காங்கி எனப்படுவான், தெற்ற
நகை ஆகும் நண்ணார் முன் சேறல், பகை ஆகும்
பாடு அறியாதானை இரவு.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
கருத்துரை:
--------------------
தன்னலம் துறந்து பிறர் நலம் கருதி அனைவர்க்கும் கொடுத்து
உண்ணும் குணமுடையவன், இவ்வுலகில் நிலையான புகழை ஈட்டுவான் !
அவ்வாறு கொடுத்து உண்ணும் குணம்
படைத்தவன் கையிலிருப்பதைப் பறித்து உண்பவன் பேரவா உடைய பிசினேறி எனப்படுவான் !
தன்னை விரும்பாத மனிதனிடம் தானாக விரும்பிச் சென்று ஒன்றைப்
பெறுதல் தெளிவான இகழ்ச்சிக்கு இடமாகிவிடும் !
அதுபோல், தனது தகுதியை மறந்து ஒழுகும் ஒரு மனிதனிடம், ஏதாவது பொருள் வேண்டி இரந்து
செல்லல், பகைமையை வளர்க்க இடம் தந்துவிடும் !
-----------------------------------------------------------------------------------------------
சொற்பொருள்:
----------------------------
ஈத்து உண்பான் என்பான் = பிறர்க்குக்
கொடுத்து உண்பவன்
எனப்படுபவன் ; இசை நடுவான் = உலகத்தில் தன் புகழை நிறுத்துவான் ; அவன்
கைத்து உண்பான் = அங்ஙனம் கொடுத்து உண்பவனது கைப்பொருளையும் பறித்து உண்பவன் ; காங்கி
எனப்படுவான் = அவா உடையன் எனப்படுவான் ; நண்ணார்
முன் = விரும்பாதவர் முன் ; சேறல் = ஒன்றை
விரும்பி அடைவது ; தெற்ற நகையாகும் = தெளிவாகவே
இகழ்ச்சி உண்டாகும் ; பாடு அறியாதானை = தனது
தகுதி அறியாதவனை ; இரவு = இரந்து செல்லல் ; பகையாகும் = பகைமைக்கே
இடமாகும்.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
சுருக்கக் கருத்து:
-------------------------------
பிறர்க்குக் கொடுத்து உண்பவன் புகழ் உடையவன் ஆவான் ; அங்ஙனம்
கொடுத்து உண்பவனது கைப்பொருளையே பறித்து உண்பவன் அவா மிக்கவன் ஆவான் ; தன்னை
விரும்பாதார் முன் தான் விரும்பிச் செல்லல் தெளிவான இகழ்ச்சிக்கு இடமாகும். தகுதி
அறியாதவனை ஒன்று வேண்டிச் செல்லல், பகைக்கு இடமாகும் !
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் + இடுகை;
வை.வேதரெத்தினம்,
ஆட்சியர்,
"நான்மணிக்கடிகை” வலைப்பூ,
[தி.ஆ:2052,நளி (கார்த்திகை),15]
{01-12-2021}
---------------------------------------------------------------------------------------------
